|
5. De ontmoeting van Franciscus en Dominicus
Het verhaal over deze ontmoeting is afkomstig uit de Legenda Aurea over het leven van Dominicus.
Benozzo begint links met het visioen van Dominicus. Christus staat op het punt drie speren weg te gooien - de symbolen van trots, onkuisheid en hebzucht, naar de verdorven wereld. Maria probeert zijn woede te weerhouden door te wijzen naar de ontmoeting tussen Dominicus en Franciscus. De weergave van de heilige is ontleend aan de beschrijving door Thomas van Celano in 1228 (83):
"Niet bijzonder groot van vorm, eerder klein dan groot, hij had een niet bijzonder groot, rond hoofd, een enigszins lang en strak gezicht, een laag voorhoofd, niet bijzonder grote zwarte, heldere ogen, donker haar, rechte wenkbrauwen, een gelijkmatige, fijne, rechte neus, kleine oren, vlakke slapen…regelmatige witte tanden dicht op elkaar, smalle en zachte lippen, een zwarte niet volle baard, een ranke nek, rechte schouders, korte armen, vriendelijke handen, lange vingers."
Voor het eerst in de cyclus draagt Franciscus de tonsuur en het habijt van de minderbroeder, met een koord als riem. Dit simpele
habijt contrasteert met dat van Dominicus in zijn witte tuniek met donkere cape, en onderstreept zo het ideaal van de armoede.
De twee ordestichters ontmoeten elkaar in Rome; dat is te zien aan de obelisk op de achtergrond. De kerk waarvoor ze staan, is waarschijnlijk de oude Sint Pieter. De inscriptie luidt:
QUANDO BEATA VIRGO OSTE(N)DIT XPO BEATUM FRANCISCU(M) ET BEATU(M) DOMINICU(M) PRO REPARATIONE MUNDI - Hoe de Heilige Maagd Christus wees op de heilige Franciscus en de heilige Dominicus voor het herstel van de wereld.
13.11.09 |
