|
De bovenste rij met vier afbeeldingen is smaller vanwege de gotische bouw. Daarom en omdat ze verder afstaan van de toeschouwer, beeldt Benozzo slechts één tafereel af in elke boog. Met uitzondering van de stigmatisatie, waarvoor hij twee bogen gebruikt. Daarmee benadrukt hij hoe heilig Franciscus is: de stigmata maken hem tot de grootste heilige.
10. De kerststal in Greccio
Dit is wel het meest indrukwekkende tafereel van de hele serie. Het speelt zich af in de kerk van het klooster in Greccio. Franciscus neemt het beeld van het kind uit de kribbe en kust het, waardoor het tot leven komt als de Christus. De aanwezige kerkgangers zien het en staan eerbiedig het wonder te aanschouwen. Alles en iedereen is bewegingloos, wat de statische compositie nog versterkt. Dat geeft de gebeurtenis een heilige en plechtige sfeer. De inscriptie luidt:
QUANDO BS.F. FECIT REPRESENTATIONEM NATIVITATIS ET AP(P)ARVIT SIBI CHRISTUS IN BRACHIIS. - Hoe St. Franciscus een Kerstvoorstelling maakte en Christus hem in zijn armen verscheen.
De architectuur van het interieur is gotisch en vroegrenaissance: gotische ramen en spitsbogen; de Renaissance blijkt o.a. uit
pilasters en ronde ramen.
De wetten van het centrale perspectief worden gevolgd. Het verdwijnpunt ligt achter de derde pilaar van de achterwand.
Het perspectief is dan niet symbolisch gebruikt om de spirituele band tussen het Kind en Franciscus te tonen, wat toch het centrale thema is.
Voor de Renaissance-kunstenaar is perspectief een weergave van de natuur volgens goddelijke orde. Met name de bedelorden vroegen om zo'n weergave naar de natuur die de goddelijke orde toont omwille van hun prediking voor het volk.
19.12.09 |
